-
1 kadencja
сущ.• выражение• каденция• ритм• слово• срок• термин* * *1) jęz. kadencja лингв. нисходящая интонация2) polit. kadencja (okres urzędowania) полит. срок, срок полномочий, созыв3) techn. row. kadencja (częstotliwość obrotu pedałów) техн. велос. каденс (частота вращения педалей)4) muz. kadencja (pochód akordów) муз. каденция, каданс (гармонический оборот)5) muz. kadencja (wirtuozowska), cadenza муз. каденция (виртуозное исполнительское соло)* * *kadencj|a♀ 1. срок полномочий;po upływie \kadencjai по истечении срока полномочий; \kadencja sejmu срок полномочий сейма;
2. муз. каденция;3. лингв. нисходящая интонация* * *ж1) срок полномо́чийpo upływie kadencji — по истече́нии сро́ка полномо́чий
kadencja sejmu — срок полномо́чий се́йма
2) муз. каде́нция3) лингв. нисходя́щая интона́ция -
2 kadencj|a
f (G pl kadencji) 1. (władz, prezydenta, sejmu) term (of office), tenure U- sprawować urząd przez dwie kadencje to hold office for two terms- zostać wybranym na drugą kadencję to be (re-)elected for a second term (of office)2. Fonet. cadence, falling intonation U 3. Muz. cadence- kadencja wirtuozowska a cadenzaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kadencj|a
См. также в других словарях:
kadencja — ż I, DCMs. kadencjacji; lm D. kadencjacji (kadencjacyj) 1. «określony ustawą czas urzędowania obieralnego urzędnika lub organu; dawniej także posiedzenie, zwłaszcza sądu» Kadencja sejmu, kadencja prezydenta. W czasie kadencji. Za czyjejś kadencji … Słownik języka polskiego
